Geen gevloek wat de vooruitgang van de conditie betreft want daar kan ik niet klagen. Ook het weer zat zondag mee wat er voor zorgde dat er gereden werd. Jammer genoeg besliste het lot er anders over. Na 50km zalig fietsplezier mocht ik aan de kant met een lekke band. Er was een volgwagen ter beschikking (een ruime bestelwagen) en ik kreeg te horen dat ik de band kon wisselen in de camionette zodat er niet gewacht diende te worden. Al slingerend en schokkend probeer ik m'n evenwicht te bewaren en me te concentreren op de herstelling. De fiets bleek vuiler dan verwacht en het achterwiel glibberig en smerig. Na wat geknoei zit de reserve band er in maar dan blijkt dat deze kapot is. Met de reserveband van Marnix begin ik opnieuw. Bij het oppompen gaat het weer mis. Het pompje met gasbommetje doet het niet. Dan maar een pompje van Evert geleend en na enkele minuten kan ik eindelijk terug de weg op. Recht op de trappers drijf ik de snelheid op en het lijkt niet lang te gaan duren voor ik aansluiting heb met de groep. Dat was buiten die put in de weg gerekend. Normaal zou ik daar mooi omheen rijden maar in m'n ijver rij ik er gewoon over. Bang daar gaat m'n derde band. De rest van de rit heb ik gevolgd vanuit de camionette. Leuk is anders maar bon het overkomt iedere fietser en dat hoort er nu eenmaal bij.
Morgen nog eens op de weegschaal maar het ziet er naar uit dat er weer een kilootje af is. Nog 2,6kg te gaan en we zitten op gewicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten