Het startschot

Deze week zijn we echt van start gegaan met de voorbereiding. Een fietstraining op zaterdag en zondag en een krachttraining in zaal. Hoewel het weer afgelopen zondag niet echt ideaal was en ik een hevige plensbui over me heen heb gekregen was het al bij al aangenaam fietsen.
Op woensdag dan naar de fitness. Hier starten we met een opwarming van een twintigtal minuten op een cardio toestel om ons vervolgens op de verschillende toestellen te gooien. Alle spiergroepen worden één na één aangesproken en het programma beperkt zich zeker niet tot enkel de beenspieren. Voorlopig is het vooral belangrijk om niet teveel gewicht te willen duwen om de spieren en vooral de pezen gewoon te maken aan de extra inspanning die ze te verwerken krijgen.
Deze frequentie hoop ik tot het eind van het jaar te kunnen volhouden om daarna het volume iets op te drijven naar 2 krachttrainingen per week en 1 mooie fietstraining.

De tweede fiets training

Hoewel we deze week van start zouden gaan met de training in zaal is het er uiteindelijk toch niet van gekomen. Marnix zat vast op het werk en ook ik was laat thuis vandaar dat de start een week werd uitgesteld.

Vandaag staat er verschrikkelijk veel wind maar het is verder prima weer om te fietsen. Dus hop met de geit en de fiets op. Doelstelling is dezelfde als vorige week. Een tweetal uurtjes fietsen in D1. In tegenstelling tot vorige week lukt het me veel beter om in de hartslagzone te blijven dit ondanks het feit dat wanneer de sterke wind in het nadeel staat de snelheid sterk terugloopt.

Uiteindelijk een kleine 50km afgelegd met een gemiddelde van 22km/hr.

De eerste fietstraining

Deze morgen was het zover. Na enkele weken zonder fiets - de laatste tocht dateert eind oktober - ben ik nog eens gaan fietsen. De doelstelling was eenvoudig een tweetal uurtjes fietsen in D1 zone. Om het enigszins haalbaar te maken had ik een volledig vlak parcours langs de Schelde uitgestippeld. Lastig kan zo'n tochtje niet zijn maar toch blijkt het moeilijker dan gedacht om te fietsen in die D1 zone. Het minste beetje tegenwind maakt dat ik nog nauwelijks vooruit komt. De verleiding om harder te trappen is groot, heel groot. Je kan zoveel sneller fietsen dan dat. Wanneer dan nog een andere fietser in mijn wiel kruipt klimt mijn hartslag boven de mezelf opgelegde drempel. Moet vertragen maar het lukt me niet. Uiteindelijk dan maar rechtsomkeer gemaakt. De rest van de training verloopt zoals gepland, alleen voel ik mijn verkoudheid meer dan verwacht. Na een kleine 50km kom ik blij terug thuis te komen. De hartslagmeter geeft aan dat de doelstelling gelukt is, de gemiddelde snelheid is met de 24km/hr verdomd laag. Er is duidelijk werk aan de winkel. Op naar de volgende training in D1